Nie wszystkie opakowania z tworzyw sztucznych nadają się do kontaktu z żywnością. Planując zatem wdrożenie opakowania, należy na wczesnym etapie konsultować się z ekspertami, aby uniknąć np. wykonania projektu, którego wykonanie z pewnych tworzyw będzie trudne lub mało opłacalne.
Opakowania z tworzyw sztucznych do żywności
Opakowania z tworzyw sztucznych do żywności nie mogą być wykonane z każdego surowca. Muszą one spełniać wiele warunków. Na pewno nie powinny one powodować żadnych zmian w składzie ani strukturze zapakowanego produktu. A zatem mogą to być tworzywa, których składniki nie przenikają do żywności w żadnych warunkach: ani w wysokiej, ani w niskiej temperaturze, ani pod wpływem np. promieni słonecznych lub długotrwałego przechowywania.
Kolejny warunek to neutralność w stosunku do smaku i zapachu żywności. Fakt, że otwierając opakowanie wyczuwamy zapach tworzywa, nie dyskwalifikuje go jeszcze – istotne, czy np. zapach przechodzi na produkty, które zostaną z tego opakowania wyjęte.
Określając przydatność tworzyw sztucznych do kontaktu z żywnością bada się m.in. odporność na takie czynniki jak:
- kwasy – słabe oraz mocne,
- woda – zimna oraz gorąca,
- alkalia – słabe oraz mocne. Alkalia maja silny odczyn zasadowy. Zalicza się do nich m.in. roztwór wodny amoniaku, tlenki i wodorotlenki glinu oraz magnezu, węglan sodu i węglan potasu,
- rozpuszczalniki – alkoholowe i eterowe,
- ketony – zawarte są w wielu aromatach spożywczych, są nimi też monosacharydy (D-fruktoza), składniki olejków eterycznych oraz niektóre barwniki – np. indygo.
Jakie tworzywa do kontaktu z żywnością?
Opakowania produktów spożywczych najczęściej wykonuje się z takich tworzyw jak:
- Polieteroeteroketon (PEEK)
- Politetrafluoroetylen (PTFE)
- Polietylen (PE)
- Poliamidy (PA)
- Polioksymetyle (poliformaldehyd) (POM)
- Polipropylen (PP)
- Politereftalan etylenowy (PET)
Tworzywa wykorzystywane na najpopularniejsze opakowania do kontaktu z żywnością
- LDPE – polietylen o niskiej gęstości, z którego wytwarza się woreczki do pakowania żywności. W takich woreczkach kupujemy często chleb, makaron, słodycze.
- HDPE – polietylen o wysokiej gęstości, wykorzystuje się do opakowań produktów płynnych – będą to np. opakowania na mleko, soki owocowo-warzywne i inne napoje.
- PET – to nie tylko butelki na wodę i napoje, ale także tuby i pudełka PET do pakowania słodyczy, pudełka na torty i ciasta.
Jakie zalety mają opakowania z tworzyw sztucznych do żywności?
- Tworzywa sztuczne przeznaczone do kontaktu z żywnością są bardzo odporne na czynniki chemiczne, biologiczne i fizyczne. Nie przesiąkają wodą, nie pleśnieją, nie rdzewieją, są odporne na działanie wielu kwasów. Dzięki temu opakowania dobrze zabezpieczają żywność przed zniszczeniem. Szczególną kategorią są opakowania do podgrzewania żywności w kuchenkach mikrofalowych lub tradycyjnych.
- Dzięki temu, że zanieczyszczenia słabo się ich trzymają (dotyczy to zwłaszcza opakowań z folii sztywnych – np. PET czy PE) – bardzo łatwo je umyć i poddać recyklingowi. Nie będzie to możliwe na ogół w przypadku papieru lub metalu, który np. zardzewieje lub zostanie uszkodzony przez kwasy.
- Niska waga jednostkowa – dzięki małej wadze opakowania, spada koszt transportu produktów, co jest ważny czynnikiem ekologicznym. Duża masa opakowań szklanych czy metalowych albo ceramicznych, powoduje większe zużycie paliw na potrzeby transportu.
- Łatwość obróbki i barwienia pozwala przygotowywać opakowania atrakcyjne wizualnie oraz dopasowane dobrze kształtem do zapakowanych produktów.